Floransa Gezi Programı

Floransa' ya gelip otele yerleştikten sonra hiç vakit kaybetmeden sokaklara atmak lazım kendimizi.

Sahip olduğu onlarca müzenin yanında kendisi de bir açık hava müzesi olan şehirde ben size nereyi tavsiye edersem edeyim hep bir şeyler eksik kalacak. Zaten benim zamanım da eksik kaldı ama kendi uyguladığım programı sizinle paylaşayım.

Pazartesi sabah 11 civarlarında indiğim tren istasyonundan hemen otele gidip yol arkadaşım, dert ortağım kırmızı bavulumu odama göz kulak olması için nöbetçi bıraktıktan sonra attım kendimi dışarı. Otele çok yakın tren istasyonuna geri dönerek Pisa'ya gittim ki bunu ayrıca anlatacağım. Pisa'dan saat 6 civarı dönüp ön keşfe başladım ama asıl Floransa seyahatim bir sonraki gün başladı.

Salı sabahı güne erken başladım çünkü yoğun bir program beni bekliyordu:

08:30	Galleria dell'academia	Biletler https://webshop.b-ticket.com/webshop/webticket/eventlist;jsessionid=5434834C1DD00B0547020E56D01231B7?language=en&languages=it&production=4&tokenName=CSRFTOKEN
10:00	Battistero	biletler: http://en.grandemuseodelduomo.waf.it/museo_dett.php?idtour=8484
10:30	Dome
11:30	Campanile di Giotto
12:30	Florence Cathedrale
13:00	Orsanmichele
14:00	Piazza della Signoria
14:30	Loggia dei Lanzi
15:00	Palazzo Vecchio	Biletler: http://www.musefirenze.it/en/museums/activities-search-results/?dove=palazzovecchio&target=pri&x=18&y=11&fasciaeta=&quando=&tipodiattivita=
16:00	Gallerie degli Uffizi	Biletler https://webshop.b-ticket.com/webshop/webticket/eventlist;jsessionid=5434834C1DD00B0547020E56D01231B7?language=en&languages=it&production=4&tokenName=CSRFTOKEN
17:35	Ponte Vecchio
19:00	Piazzale Michelangiolo

Sabaha meşhur Davut heykelinin yer aldığı Galleria dell'Academia'da başladım. Gitmeden önce yaptığım araştırmalarda da okumuştum, İtalyanlar bile bu müzenin Davut heykelini sergilemek için yapıldığını söylüyorlarmış. Gerçekten de müzede sergilenen başka eserler olsa da hiç biri Davut'un gölgesinden kurtulamıyor maalesef.

Eğer sanat tarihi konusunda derin bir bilginiz ve merakınız yoksa, zamanınız ve bütçeniz kısıtlıysa plan yaparken bu bilgiyi aklınızın bir köşesinde tutmak isteyebilirsiniz.

Müze ziyaretinden sonra istikamet Piazza Duomo:

Burada görecek çok şey var: çan kulesi, vaftizhane, katedral ve elbette katedralin kubbesi. Hepsini hakkını vere vere gezdim. Bologna'dan idmanlı olduğum için burada da kule gördüm mü affetmedim, tırmandım.

Vaftizhanenin kapıları ve tavanı, katedralin vitrayları ve freskleri, kubbenin ise manzarası şahaneydi:

Yukarıdaki fotoyu kubbenin tepesinden çektim. 500 dar ve dik basamakla çıkılan kuleye tırmanmak hiç kolay değil. Merdivenler o kadar dar ki, inenler ve çıkanlar karşılaştığında trafik sıkışıklığına neden oluyor. Çan kulesi de aynı manzarayı sunuyor ve tırmanması nispeten daha kolay. Bu nedenle tercih edilebilir. Öte yandan kubbeye tırmanırken katedralin vitraylarını ve tavandaki fresklerini daha yakından görme fırsatınız oluyor. Artık seçim size kalmış.

Piazza Duomo'yu keşfettikten sonra, dış cephesindeki 14 adet heykeliyle ayaklı müze olan Orsanmichel'i de teftiş edip soluğu Piazza Signoria'da aldım. 

Bir çok heykele ev sahipliği yapan bu meydanda vakit geçirmek oldukça keyifli oldu benim için:

Heykel teftişlerimi tamamladıktan sonra, tüm haşmetiyle Senyörler Meydanı'na hakim Palazzo Vecchio'ya giriyorum. Burası meşhur Medici ailesinin ikamet adreslerinden biriymiş. Gerçi Pitti Sarayı'nı gördükten sonra haşmet kelimesini burada çok yersiz kullandığımı fark ettim, ama o konuya sonra geleceğim:

Elbette fotoda gördüğünüz o kuleye DE tırmandım. Artık basamak sayısını hatırlamıyorum, 3 günde tırmandığım 5. kule olduğu için basamak sayılarına da duyarsızlaştım sanırım. Bu kulede 3 cepheye yaklaşmayı engellemişler, sadece bir cepheden manzara görebiliyorsunuz ve o manzara da aşağıda:

Sarayın içini gezip kulesini de fethettikten sonra bir sonraki durak, hemen arkasındaki Uffizi Galerisi.

Öncelikle şunu itiraf edeyim, ben Uffizi'yi Ali, Veli, Leyla gibi bir isim sanıyordum; meğersem Uffizi "ofis" anlamına geliyormuş. Yani aslında burası Medici Ailesi'nin çalışma ofisleriymiş.

Burada sergilenen bütün eserleri görmek için bir tam günü geçirmek gerekir herhalde. O kadar büyük ve kapsamlı ki. Ben de Boticelli' nin resimlerine öncelik verecek şekilde 1,5 saatimi ayırdım bu müzeye.

Böylece, günlük sanatsal aktivite kotamı doldurmuş oldum. Ama bir itirafım var: önümüzdeki bir yıl boyunca bir tane daha Madonna and Child tablosu görmeyi bu bünye kaldıramaz artık.

Bu kadar yoğun bir günü bitirmenin en güzel yolu bütün gün gezdiğim her yeri ayaklarımın altına seren Piazzale Michelangelo'da oturup güneşi batırmak oldu: