Hala yaşıyorum haberiniz olsun

3 hafta kadar önce bir eğitime gittim, konu networking'le ilgiliydi. Hani çevre yapma olayları falan. Gerçekten kendimi geliştirmem gereken konulardan biri, senelerdir bendeki çevre aynı çevre, ne uzuyor ne kısalıyor.

Faydalı bir eğitim de oldu benim için. Orada öğrendiğim şeylerden biri kendimizi tanıtırken insanların aklında kalabilmek için hobilerimizden falan bahsetmemiz gerektiğiydi.

Ooooo bende hobiden bol ne var. Hele bir de zamansızlıktan fırsat bulamadığım procelerimi de bir hayata geçirebilsem insanların aklında mıh gibi yer edeceğim.

Neyse dağıtmayayım, ben de kendimi tanıtırken başlıyorum saymaya: oryantiring yapıyorum, zumba yapıyorum, blogum var, kitap okumayı ve mutfak maceralarımı saymıyorum bile.

Peh! Blogum varmış. Var tabi de benden başka ilgilenen yok. Tammmmm 13 gün olmuş burada gıkım çıkmayalı, bir Allahın kulu da nerdesin, yaşıyor musun, iyi misin, SENİ ÖZLEDİK diye iki satır yorum bırakmamış.

Gerçi bu blog'u takip ettiğinden şüphelendiğim kişilerin arkadaşlarım ve kardeşimden ibaret olması, onların da beni feysbuk ve instagram gibi ortamlarda da takip ediyor olması, benim geçtiğimiz iki haftada bu mecraların suyunu çıkarıp her adımımla ilgili düzenli rapor vermiş olmam ve neler yaptığımı çok yakinen takip etmek zorunda kalmış olmaları da blog'daki bu hareketsizliğin bir sebebi olmuştur belki. Bilemiyorum.

Aman canım, beni şahsen tanımayıp da bu blog'u takip eden BİRRRR kişi bile yok mu yani!

Sanal dünya, yalan dünya işte, bugün varsın yarın olmazsan kimsenin umrunda değil. Bugün var mıyım o da bir muamma.

Oh, içimi döktüm rahatladım!

Gelelim geçtiğimiz iki haftaya. Fıssstık gibi geçti valla. Keşke hiç geçmeseydi, hep kalsaydı. Önce Sakız sonra Kemer. 2 hafta ful denizli, yemeli içmeli, yan gelip yatmalı, baktın olmadı dağıtmalı, az adrenalin, bol keşifli, sanatçı kaprisli, paparazili falan...

Yeteri kadar heyecan uyandırdıysam bir sonraki yazıyı bekleyebilirsiniz.