27 Mart Dünya Tiyatrolar Günü'nü 17 yıldır sahnelenen bu müzikalle kutlamak istedik... Demek isterdim, İstanbul koşullarında yalan olur. Ama 27 Mart günü şartların uygun olması nedeniyle böyle bir fırsat yaratabildik.
Şartların uygun olması = cuma akşamı, oyunun sahnelendiği Zorlu Center'a yakın bir lokasyonda toplantının olması. Böylelikle de, teeeee dünyanın bir ucundan öbür ucuna cuma akşamı trafiğini çekmeden, insan gibi bir etkinliğe yetişebilmek.
Hey yarebbim, İstanbul'da yaşamanın hayat standartlarımızı nasıl yükselttiğine bakar mısınız? Dile kolay, akşam sosyalleşebilmek için öncesinde atlatmamız gereken 2 saatlik bir yolculuk macerasından bahsediyoruz.
Neyse, bu kadar ağlamak yeter, keyifli kısma geçelim. Oyun gerçekten keyifli. Hiç bir zaman eskimeyecek, her zaman prim yapacak bir konu: kadın - erkek ilişkileri. İlk buluşmadan, çocuk sahibi olmaya kadar yaşananların esprili bir dille anlatıldığı bir müzikal.
Oyuncuların hepsinin sesleri mükemmel. Oyunculuklar da kesinlikle çok başarılıydı ama sesler ayrı ve büyük bir övgüyü hak ediyor. Tamamı müzikal oyunculuk eğitim almış ya da seslendirme sanatçılığı yapan oyuncuların yeteneklerine hayran kalmamak mümkün değil. Adem Yılmaz, Anıl Altınöz, Begüm Günceler, Defne Koldaş, Ezgi Erol ve Mert Aydın'a kocaman birer alkış.
Bazı yabancı menşeli oyunlarda görülebilen uyarlama probleminin de bu oyunda esamesi okunmuyordu. Çok başarılı bir adaptasyon olmuş. Özellikle şarkı sözleri hem anlamlı, hem güncel, hem de müzikalitesinden hiç bir şey yitirmemişti. Oyunu Türkçeye çeviren Hale Kaya Tuncer ve şarkı sözlerini Türkçeleştiren Zeynep Talu'ya da kocaman birer alkış.
Bir alkış da dekor tasarımını gerçekleştirmiş Jemima Robinson'a gitsin benden. Salona girdiğinizde boş bir sahne karşılıyor sizi. Oyunun akışı içerisinde, her sahne için uygun dekor, tekerlekli platformlarla sahneye taşınıyor. Masa, sandalye, koltuk... Sahnenin arkasındaki duvara yansıtılan görüntülerle oyunun akışına göre kah bir sokakta buluyorsunuz kendinizi, kah bir restoranda, kah bir evin oturma odasında...
Oyunda daha güzel olabilirdi dediğim tek şey kostümler oldu. Özellikle açılış ve kapanış sahnelerinde Ezgi Erol ve Begüm Günceler'in giydiği elbiseler oldukça başarısız seçimlerdi. Hikayenin amacına hizmet edip etmemesine bakmaksızın tamamen estetik kaygılarla söylüyorum ki her iki oyuncu da çok güzel kadınlar olmalarına rağmen elbise seçimleri nedeniyle aksi bir görüntü sergiliyorlardı.
Hem prodüksiyon, hem oyunculuk, hem metin, hem müzikler açısından başarılı bu oyunu izlemenizi tavsiye ederim. Şu anki ilişki durumunuz ne olursa olsun kendinizden çokça şey bulup bol bol güleceğiniz garanti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder