6 Mart 2014 Perşembe

Ahmet Ümit'e devam - Şeytan Ayrıntıda Gizlidir

2014 başından beri Beyoğlunun En Güzel Abisi, Kavim ve Patasana' dan sonra Şeytan Ayrıntıda Gizlidir kitabını okudum.

Bu seferki roman değil, kısa polisiye öykülerden oluşan bir hikaye kitabı.

Üzülerek söylüyorum ki bu defa beni kesmedi okuduklarım. Kitap kesinlikle kötü değil, zaten sorun bende. Hikaye okumaktan pek hoşlanmıyorum. Çok iyi de yazılmış olsa, hikayeler bende hep bir eksiklik duygusu bırakıyor, okuduklarımın tadı damağımda kalıyor.

Bu durum polisiye öykülerde daha da hissedilir oldu benim için. En başta cinayet anlatılıyor, şüpheli olabilecek bir kaç karakter serpiştiriliyor, bu karakterlerin maktulle ilişkisinden bahsediliyor derken hoooop hikaye bitiveriyor.

Eeee, daha yeni havaya giriyordum ki ben.

Öykü ne kadar iyi kurgulanmış, ne kadar güzel yazılmış olsa da yetmiyor.

Buradan ifade ediyorum, polisiyeye roman yakışır.

Böyle maktulu öldürmek için her birinin kendince sebepleri olan karakterlerin hikayelerini okuyacağız, katili tahmin edeceğiz ama içten içe "yoksa katil şu çıkıp ters köşe mi yapılacak; yok yok katil dediğin bu kadar aşikar olmaz en başta" diye fikirler üreteceğiz. Sonunda "hah, ben bunu tahmin etmiştim ama sebebi de iyi bağlamış" diyeceğiz.

Hikaye okurken bunların hiç birine fırsat kalmadan olay şıp diye çözülüveriyor.

Olmuyor.




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder