Bir Oryantiring Uğruna Ya Rab Ne Yiğitler Perişan Oluyor

Yine bir pazar, yine oryantiring günü. Bu hafta, uzuuun bir aradan sonra beycağzım da şereflendirdi parkuru.

Bilmeyenler için, 2015 hedefim oryantiring'de level atlamak. Bu hedefi yeteri kadar zorlayıcı bulmayan, şişirme bir hedef olduğunu iddia eden, bana yakışmadığını beyan eden arkadaşlarımı bir hafta benimle birlikte oryantiring'e bekliyorum. Evet, hamarat sarışınla hamarat kumral, lafım özellikle size. Bakalım bizzat tecrübe ettikten sonra da öyle atıp tutabilecek misiniz?

Neyse, hedef konusuna dönecek olursak öyle süre hedefim falan yok, orta level'ı tamamlayayım bana yeter. Şu ana kadar 4 orta parkur denememin sadece bir tanesi başarıyla sonuçlandı.

Bu hafta da hedefim doğrultusunda orta parkura çıktım. Sonuç hüsran da, asıl hikayem başka.

Herrrrr konuda benimle bir yarış halinde olan beyim pek tabii ki parkur konusunda da altta kalmadı, o da orta parkura çıkıcam dedi. "Birlikte çıkalım o zaman " dedim, insanlığımı yaptım, asla kabul etmedi, yalnız çıkmak için ısrar etti.

Dağ gibi beyimi bir daha ne zaman göreceğim meçhul, başlangıç noktasında yüzüne iyice bakıp tüm hatlarını hafızama kazıyarak startımı aldım.

Ben iki saatin sonunda, baktım ki bitiremeyeceğim, bırakıp bitiş noktasına döndüm, beyimi de haber vermek için aradım, "Tamam ben de bitiremiyorum, burada bırakıp dönüyorum" dedi.

Şimdi burada biraz geçmişe dönelim, benim oryantiring'de kaybolmuşluğum çoktur, hatta fena kaybolup hüngür hüngür ağlamışlığım vardır. Amaaaaaa her seferinde de yolumu bulup bitiş noktasına dönmüşümdür.

Kayıtlara geçsin, ben bugün beyimi oryantiring parkurunun hayli dışında, neredeyse şehir içinde bir noktadan arabayla topladım. Tamam şehir içi şehrin göbeği değil ama İstanbul çok büyüdü biliyorsunuz, en azından bir yerleşim merkezi diyeyim bari.

Bugün saat 12 civarlarından beri buna gülüyorum, ve de ömrüm yettiğince de güleceğim.

Azıcık bozuluyor galiba güldüğüme ama elimde değil. Lakin kuyruğu da dik tutuyor hala, yok önce bir ayıyla boğuşmuş, sonra sırtlan gelmiş de o yüzden kaybolmuş da. Yalnız övündüğü bir şey var, ki haksız da sayılmaz, çok usturuplu kaybolmuş kendisi. E doğruya doğru, arabayla alınabilecek bir yere düşmüş en azından.

Daha komiği ise kendisinin kaybolduğuna bakmaksızın bir de başka insanlara yol tarif etmiş. Zavallıcıkların akıbeti ne oldu acaba.

Bundan sonra bana "ben yolumu senden daha iyi bulurum, o tarafa diil bu tarafa gitmemiz lazım, vs vs" her laf söylediğinde cevabım hazır: "hadi ordan, benim seni oryantiringden arabayla toplamışlığım var"

dönüş yolunda ben