Şekerlerim ve ıssız ada zevkim engellenemez!

Bu aralar bende bir yorgunluk, bir boş vermişlik anacım hiç sormayın. Bahardan mı desem, işten güçten kafayı kaldıramamak mı desem bilemedim.

Günler çok hızlı geçiyor bir kere, ilgili makamı bulsam hemen dilekçe verecem "bir günün 26 saate çıkarılmasını talep ediyorum" deyu...

Büyük bir disiplin içinde 4 yıldır devam ettirdiğim spor hayatımı bile güç bela rayında tutabiliyorum. Kendimi de ihbar ediyorum buradan, bugün gitmedim spora, geçen hafta aksatmamıştım amma önceki hafta da bir gün astım, bir gün de işim çıktığı için gidemedim.

Bak mesela yayınlandığı günden beri bir bölümünü dahi sektirmediğim Hürrem'i bile geçen hafta yarım gözle takip edebildim. Keyiften değil tabii ki, zorunluluktan.

Düzen sarsılıyor anacım, acilen toparlanmam gerek.

Bu koşuşturmacanın arasında bazen sadece ve sadece şeker patlatıp Survivor seyretmek istiyorum.

İşte dananın kuyruğu da burada kopuyor. Benim tüm çevrem Nobel ödüllü bilim insanlarından oluştuğundan benim bu şeker patlatma ve Survivor sevgim yerden yere vuruluyor efendim. Yok bu boş işlere neden zaman ayırıyormuşum, başka işim mi yokmuş, zaten Türk halkı da böyleymiş, o Survivor'dan başka izleyecek bir şey mi bulamıyormuşum, bu programlar benim de dahil olduğum Türk halkını aptallaştırıyormuş, vır vır da dır dır.

Ülen ben kafamı boşaltmak için iki şeker patlatıp, bir ıssız ada seyrediyorum amanin de nelere sebep oluyormuşum.

Hadi ben gönüllü aptallaşıyorum da güzel kardeşim benim ıssız ada maceralarını seyrettiğim sürede sen sivil anayasayı mı yazıyorsun, nükleer fizik mi hatmediyorsun?

Bi git Allah aşkına yaaaa...