Sana kek yaptım

Karşı dairemize yeni evli bir çift taşındı. Allah mesut etsin, güle güle otursunlar.

Biz biraz hayırsız komşular olarak henüz güle güle oturun ziyaretimizi yapamadık ama ufak komşuluk alışverişlerimiz başladı.

Bir cumartesi günü kapı çaldı, açtım hanım kızımız elinde bir tabak, "kahvaltıya yapmıştım da size de getireyim dedim" dedi. Tabağı ellerim titreye titreye aldım. Çünkü yazılı olmayan komşuluk kurallarına göre bilirim ki o tabak boş gidemez. Ve ben bu mutfak yeteneğimle asla komşusuna ikramda bulunan bir yeni gelinle yarışamayacağımın farkındayım.

Bir an aklımdan, az bekle diyip tabağı boşaltmak geçmedi değil, hemen iade edeyim diye ama o kadar da değil, dedim, olmadı  hazır bir şeyler alır koyarım tabağa. Bütün bunlar saniyenin onda biri kadar sürede zihnimden geçti ve ben teşekkür ederek aldım o meşum tabağı: su böreği ve un helvası.

Anında götürdüm, beyime de biraz bıraktım. Çok da lezizdi. İlk zevk anı geçtikten sonra acı gerçekle yüzleştim, ben bu tabağı nasıl iade edecektim?

Bütün hafta sonu boş tabakla bakıştık durduk:

Sonunda planı yaptım: pazartesi akşamı kek yapacaktım, baktım olmuyor, salı günü hazır kurabiye felan alıp durumu kurtaracaktım.

Pazartesi akşamı işten gelip hemen bir şeyler atıştırdıktan sonra kolları sıvadım. Bir kere kabarmama riskini en aza indirmek için kağıtlı kek yapacaktım. Hatta işi garantiye almak için bazı kağıtları daha çok dolduracaktım ki kabarmasa bile zengin görünsün.

Benim kekleri yapmam, pişirmem ve soğuması saat 10'u buldu. Sonuç tam istediğim gibi olmasa da, ikram edilebilecekleri seçtim tabağa koydum.

Saat 12 de olsa ben o kekleri verecektim, kararlıydım. Elimde tabak, dayandım komşunun kapısına. Çalıyorum açmıyorlar, çalıyorum açmıyorlar. Yılmadım, kapı açılana kadar bekledim. Benim bütün hafta sonum kara kara düşünmekle geçtiyse, o kapı açılmadan bir yere gitmezdim zaten. Israrım karşısında mecbur kapıyı açmak zorunda kaldılar tabi sonunda, tutuşturdum eline tabağı "kek yapmıştım da, buyrun" diyerek.

Sanıyorum, aramızdaki ikram konusunu bu şekilde sonsuza kadar çözmüş oldum. Bir daha ikram geleceğini sanmıyorum.